مقالهای مروری با عنوان "جاذبهای بر پایهی چارچوبهای فلز-آلی در آمادهسازی نمونههای شیمی تجزیهای" در مجلهی معتبر Coordination Chemistry Reviews با ضریب تاثیر 22/315 و رتبهی Q1 توسط دو عضو هیات علمی بخش شیمی دانشگاه فردوسی مشهد، آقای دکتر مسعود میرزائی (استاد شیمی معدنی) و آقای دکتر امیرحسن امیری (دانشیار شیمی تجزیه) و همچنین خانم دکتر مریم بازرگان (پژوهشگر پسادکتری گروه تحقیقاتی دکتر میرزائی) به چاپ رسیده است.
در این مطالعه، چارچوبهای فلز-آلی (MOFs) از دیدگاه ساختاری، سنتزی و ویژگیهای فیزیکی (مثل پایداری شیمیایی، دمایی، مکانیکی و مساحت سطح) بهطور کامل بحث و بررسی شدهاند و همچنین مزایا و معایب آنها بهعنوان جاذب عنوان شده است. از مهمترین مطالب پرداخته شده در این مقاله، بررسی انواع کامپوزیتها/هیبریدهای ایجاد شده با چارچوبهای فلز-آلی و اجزایی مثل نانوفلزات، نانوکربنها، پلیاکسومتالاتها، سیلیکا و غیره است که بهدلیل اثر همافزایی دارای پایداری و ویژگیهای جدید و جالبی هستند که در سالهای اخیر مورد توجه محققان و صنعتگران بسیاری بوده است. در ادامه، کاربرد چارچوبهای فلز-آلی و کامپوزیتهای آنها به عنوان جاذب در استخراج نمونههای تجزیهای با تکنیکهای متنوع آمادهسازی نمونه مثل استخراج فاز-جامد (SPE)، استخراج فاز-جامد پخشی (dSPE)، استخراج فاز-جامد مغناطیسی (MSPE) و غیره بهطور جامع مورد بررسی قرار گرفته است که اطلاعات مفیدی را در اختیار پژوهشگران قرار میدهد.
دسترسی رایگان به متن کامل این مقالهی مروری به مدت پنجاه روز با استفاده از لینک زیر امکانپذیر است:
